Monday, June 20, 2011

Για τον εξομολογούμενο

1. ξομολόγηση ποτελε μυστήριο τς Εκκλησίας. πως εναι τό βάπτισμα, τό χρίσμα, Θεία Εχαριστία, τό διο συμβαίνει καί δ. Εναι σά μιά βρύση πού ταν νοίγει, προσφέρει τή χάρη τς φέσεως τν μαρτιν, μέ τήν ννοια τι δηγε τόν πιστό στό σημεο κενο στε νά δεχθε τό σμα καί τό αμα το Χριστο, πού ατό κυρίως εναι ῾῾ες φεσιν μαρτιν καί ες ζωήν αώνιον᾽᾽. ξομολογούμενος ρα ρχεται σέ μεση σχέση μέ τόν διο τόν Χριστό. Σ Εκενον στήν πραγματικότητα ξομολογεται, γι ατό καί δέν χει νόημα νά μήν εναι ελικρινής. ξομολόγηση εναι βρύση, τήν κάνουλα μως πού νοίγει τή βρύση τήν χει στά χέρια του ξομολογούμενος. Ετσι στό μυστήριο ατό δέν παίζει ρόλο τόσο ξομολόγος σο ξομολογούμενος.
2. Ατό σημαίνει τι προσερχόμενος στό μυστήριο δέν ρχεται προετοίμαστος. Πρέπει νά χει προηγηθε μετάνοιά του, δηλ. συναίσθηση τν μαρτιν του καί πόφαση λλαγς του, ποία θά καταλήξει στήν μολογία τν μαρτιν ν ταπεινώσει νώπιον το ερέα. ερέας χει τήν ξουσία πό τόν Χριστό καί τήν Εκκλησία νά γίνεται ργανο το Χριστο γιά τήν παροχή τς χάρης τς φέσεως. ερέας τσι δέν εναι οτε εσαγγελέας οτε δικαστής. Εναι μάρτυρας τς μετανοίας το πιστο, πού χαίρεται γι ατήν κριβς τή μετάνοια, πως κριβς χαίρεται Θεός καί λος οράνιος κόσμος γιά τόν διο λόγο. Αλλωστε καί διος ξομολογεται σέ λλον ερέα.
3. μετανοημένος λοιπόν πιστός χει ξετάσει τόν αυτό του α) ς πρός τή σχέση του μέ τόν διο τόν Θεό: ν Τόν γαπ, ν συνεπς Τόν σκέπτεται, ν προσεύχεται, ν κκλησιάζεται, ν προσπαθε γενικς νά τηρε τό γιο θέλημά Του. β) ς πρός τήν σχέση του μέ τό συνάνθρωπο: ν καί ατόν τόν γαπ καί τόν σέβεται, ν δέν τόν κατακρίνει, ν δέν τόν βρίζει, ν δέν σκέπτεται πονηρά γι ατόν κλπ. γ) ς πρός τόν αυτό του: ν σέβεται καί τό σμα του καί τήν ψυχή του ς εκόνα το Θεο, ν δέν τόν καταστρέφει καί τόν φθείρει μέ ποτά, τσιγάρα κ.., ν χει τήν πίστη στή ζωή του πού ζητ Θεός. Μέ λλα λόγια τό βασικό κριτήριο μέ τό ποο λέγχει τή ζωή του εναι γάπη, πό τήν τήρηση τς ποίας ξαρτται ζωντανή σχέση μέ τόν Θεό χι. Γι ατά λα μετανοε καί παρακαλε τόν Θεό νά τόν συγχωρήσει καί νά τόν βοηθήσει νά μήν τά παναλάβει. Αν τυχόν ργότερα γιά λόγους δυναμίας μαρτήσει καί πάλι, καί πάλι θά κολουθήσει τήν δια διαδικασία. Θεός δέν βαριέται νά μς συγχωρε, γιατί μς γαπάει. Εναι Πατέρας μας.
4. Προσοχή λοιπόν! Εξομολογούμαστε τίς δικές μας μαρτίες καί χι τίς μαρτίες λλων. Καί μολογομε τίς μαρτίες χωρίς περιστροφές, δικαιολογίες καί στορίες. προσπάθεια νά δικαιολογήσουμε τίς μαρτίες μας δείχνει τι στήν πραγματικότητα δέν χουμε μετανοήσει γι ατές. Στήν περίπτωση ατή καί ξομολογούμενος δέν ναπαύεται ψυχικά, λλά καί ερέας καταπονεται. Διότι κριβς δέν γίνεται σωστή ξομολόγηση.
5. Δέν εναι σωστό λοιπόν νά μακρηγορε κανείς στήν ξομολόγηση. μολογομε σύντομα τίς μαρτίες μας, μέ μετάνοια καί συναίσθηση, καί δεχόμαστε μέ μπιστοσύνη τίς ποιες συμβουλές το ξομολόγου. Ιδιαιτέρως, δέν χρειάζεται νάλυση στίς σαρκικές λεγόμενες μαρτίες. Τίς μολογομε μέ λιτό καί πιγραμματικό τρόπο. Γι ατό καί δέν εναι πιτρεπτό νά καθυστερε κανείς στό ξομολογητήριο. Αν πάρχει κάποιο διαίτερο πρόβλημα πρός συζήτηση, θά πρέπει νά ντιμετωπιστε κάποια λλη ρα πέραν τς ξομολογήσεως, καί πωσδήποτε χι πρό τν μεγάλων ορτν τν Χριστουγέννων καί το Πάσχα. Τό πρόγραμμα το ερέα τότε εναι ρκετά βαρυμένο.
πρωτοπρ. π. Γεωργίου Δορμπαράκη

No comments:

Post a Comment